Willem Frederik Hermans, of kortweg W.F. Hermans genoemd, werd geboren in Amsterdam in 1921. Hij stond bekend om de grote veelzijdigheid aan teksten die hij schreef: van essays tot romans en van toneelstukken tot poëzie. Ook was hij fervent fotograaf en was hij in 1955 gepromoveerd in de wis- en natuurkunde met een Franstalig proefschrift. Als scholier was hij begonnen verhalen te schrijven voor de schoolkrant, en had hij een verhaal naar het Algemeen Handelsblad gestuurd dat het publiceerde. Hij is één van de ‘Grote Drie’, die verder uit Harry Mulisch en Gerard Reve bestaat.
Amsterdam, Parijs en Brussel
Tijdens zijn leven verhuisde Hermans meerdere malen, ook naar andere landen. In zijn geboortestad Amsterdam was hij jarenlang een persona non grata omdat hij de culturele boycot van Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid had verbroken. Hermans woonde verder onder andere in Parijs, Brussel en Groningen.
Biografische elementen
In diverse van zijn werken verwerkte Hermans gebeurtenissen en personen uit zijn eigen leven. Zo beviel in 1954 zijn vrouw van een doodgeboren zoontje, een dieptepunt in zijn leven dat hij een plek gaf in De donkere kamer van Damokles (1958). In dat boek komt de zoon van hoofdpersoon Osewoudt ook dood ter wereld. Ook riep Hermans een alter ego in het leven, genaamd Richard Simmillion, dat de hoofdpersoon werd van een aantal autobiografische verhalen. Hermans overleed in 1995 in Utrecht. Hieronder een video van verschillende momenten van W.F. Hermans.
